KIM JESTEŚMY ?

Moje zdjęcie
Śląsk, Poland
Jesteśmy Wspólnotą tworzącą Resztę Izraela (Hbr שְׁאֵרִית יִשְׂרָאֵל), która zareagowała na poselstwo z Księgi Objawienia Jana 18.1-4.Wspólnotą,której korzeniem jest Izrael, a nie chrześcijaństwo. Nasza wspólnota to przede wszystkim Żydzi mesjańscy oraz wierzący z narodów (pogan). Nasza historia, Żydów mesjańskich ma swoje korzenie w Torze, nauczaniu Mesjasza i jego uczniów. Pierwsi wyznawcy Jezusa to właśnie wspólnota Żydów, uznających Jeszuę (Jezusa) za Mesjasza. Nasza pierwotna społeczność składała się wyłącznie z Żydów mesjanistycznych zwanych wtedy nazarejczykami. Po raz pierwszy nazwano nas chrześcijanami w Antiochii (Dzieje 11:26). To greckie słowo, pochodzące od słowa Хριστός (Chrystus), oznacza ludzi należących do Chrystusa, czyli Mesjasza. Jako wierzący w Jezusa Żydzi nadal zachowywaliśmy przepisy Zakonu (Dzieje 21:26), wszystkie święta nadane przez Boga za pośrednictwem Mojżesza (Dzieje 20:6, 20:16b, 25:8), modliliśmy się w Świątyni (Dzieje 2:46, 3:1, 22:17) i chodziliśmy do synagog (Dzieje 9:20, 13:14-15, 14:1). Można więc rzec, że ta pierwotna wspólnota nie miała nic wspólnego z dzisiejszym chrześcijaństwem. Kontakt: Wspólnota Judaizmu Mesjańskiego

czwartek

Kim jesteśmy jako Wspólnota Judaizmu Mesjańskiego ?




Wspólnoty judaizmu mesjańskiego, to nic innego jak Judaizm, który swój początek bierze w sekcie nazarejczyków, którego założycielem był wędrowny rabin Jeszua (prawdziwe imię Jezusa). Sekta Nazarejczyka była ruchem Żydów wierzących, iż Jeszua jest zapowiadanym Mesjaszem Izraela i Zbawicielem wszystkich wierzących.
Jeszua niczym się nie różnił od innych Żydów, co do przestrzegania Tory. Jak wszyscy Żydzi uczęszczał co Szabat do synagogi, brał udział we wszystkich świętach i doskonale zachowywał całą Torę (zob. Ga 4,4). Dlatego, też sam nauczał, że nie uchylił Tory (por. Mt 5,17-19). 
Jeszua HaMaszijach (Mesjasz) przyniósł nie tylko Izraelowi wielkie błogosławieństwo, ale także poganom, którzy byli poza przymierzami (zob. Dz.3.25), był rabinem do którego ciągła rzesza ludzi by Go słuchać i być uleczona nie tylko z dolegliwości ciała, a także i ducha. Jego uczniowie mieszkali razem z nim i tak jak On prowadzili tradycyjne żydowskie życie zgodnie z Torą.
Od samego początku, jak i po śmierci swego Mistrza oraz Jego zmartwychwstaniu ruch mesjanistyczny był całkowicie żydowski i w tej postaci trwał przez około 700lat. Jednakże, należy wspomnieć, że Mesjasz przychodząc do swego narodu, przyszedł jednocześnie odnowić pierwotne zasady religijne i odrzucić faryzejskie, formalistyczne naleciałości zrodzone z tradycji ludzkich, często stawiane ponad prawo Tory (zob. Mat. 15.2; Mar.7.10-13 ; Mat. 12.1-12).
Ruch mesjanistyczny tak jak był całkowicie w korzeniach żydowskich od jego powstania, tak i dzisiaj istnieje jako autentyczny ruch żydowski i nadal trwa silnie w tożsamości wywodzącej się z korzeni judaistycznych (zob. Rzym 11.16).



Jaka jest różnica między judaizmem mesjańskim a judaizmem? 

Przede wszystkim judaizm, a raczej rabiniczny judaizm jest religią skupioną wokół nauki i pism rabinów. Początki judaizmu rabinicznego sięgają czasów niewoli babilońskiej (ok. 550r.pne) oraz zmieniony prawie 2000 lat temu, gdy druga Świątynia została zniszczona w 70 roku ne. 
Wcześniej, "Judaizm", czyli wiara narodu żydowskiego, była skupiona wokół świątyni i systemu ofiar. Po zniszczeniu świątyni, rabini podjęli radykalne restrukturyzacje judaizmu, zastępując działalność, która toczyła się wokół świątyni na działania w synagogach.
Judaizm rabiniczny przez wieki dodał wiele własnych praw, zasad i tradycji. Dziś ich pisma i komentarze (Talmud, itp.) stanowią podstawę tradycyjnego judaizmu. Judaizm rabiniczny składa się z kilku odłamów: Cerkiew (tradycyjny), Chasydzki (prawosławny z wpływami wschodniego mistycyzmu, w tym wiary w reinkarnację - niebiblijne pojęcie), Konserwatywny, Reformowany judaizm(liberalny z podkreśleniem kultury żydowskiej w teologii). 
Judaizm mesjański różni się od judaizmu rabinicznego, tym ,że całkowicie polega na Piśmie Świętym. Nasza wiara jest judaizmem Biblii (judaizm biblijny) i skupia się na Mesjaszu Jeszua. Jesteśmy bliscy Bogu, ponieważ zachowujemy całą Torę, którą pragnął wypisać w sercach swego ludu.(zob.Jer.31.31-33)


Czy istnieje jakaś różnica między mesjańskim judaizmem, a chrześcijaństwem? 
Na pierwszy rzut oka to judaizm mesjański i chrześcijaństwo to to samo. Jest napisane: „Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest.” Ef.4.5-6
Podstawy wyznawców judeomesjańskich i chrześcijan są podobne, mamy wiarę w Boga Izraela i Mesjasza, którego On posłał, by ratować Żydów i pogan. 
Jego wierni składają się z ludzi z różnych kultur, którzy dziś przebywają w różnych zorganizowanych społecznościach kościelnych, o często odmiennej i różnej teologii oraz większym lub mniejszym poznaniem Pisma Świętego.
Jednakże, Tenach (Stary Testament) stanowi fundament naszej wiary żydowskiej, a Pisma Nowego Przymierza (które również były pisane przez Żydów) stanowią potwierdzenie wypełnienia się proroctw o przyjściu Mesjasza oraz pełnią rolę pouczeń
dla naszej wiary żydowskiej. 
Hebrajskie pisma składają świadectwo, że nadejdzie czas kiedy Jahwe zawrze nowe przymierze z narodem żydowskim i wypisze na ich sercach swoje Prawo (Torę) (Jeremiasz 31:31-34). 
To przymierze było w Jego Synu Jeszua, namaszczonym przez Niego Mesjaszu, który miał utwierdzić i złożyć Prawo (Torę) w ich serca. Niestety dzisiejsze chrześcijaństwo twierdzi, że jest wolne od tego Prawa (Tory), ale Jeszua (Jezus) zaprzecza takim teologom (zob. Mat.5.17-19), a jeżeli już są jacyś chrześcijanie zachowujący Prawo, to zachowują je połowicznie, łamiąc w ten sposób całe Prawo (Torę), „Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi w jednym, stanie się winnym wszystkiego. Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą zakonu (Prawa (Tory))- Jak. 2.10-11. 
Wierzymy, że Przymierze zawarte na Synaju, gdzie zostało nadane Prawo (Tora), wpierw wypisane było jako dziesięć słów (עשרת הדיברות) na tablicach kamiennych, a następnie przekazano Mojżeszowi, jako kolejne prawa, które Jhwh kazał mu spisać i położyć obok Skrzyni Przymierza, były one instrukcją postępowania i życia narodu Bożego według, których miał on chodzić. Zgodnie z zapowiedzią proroka Jeremiasza (Jer.31.31-34) zapowiedziany czas Nowego Przymierza wypełnił się w dniu święta Szawuot (pięćdziesiątnica), dzień wylania Ruach HaKodesz, był to ten sam dzień w którym Elohim przed wiekami nadał swoje Prawa (Torę) na Synaju, teraz zaś wypisał je na sercach powołanych przez siebie Żydów mesjańskich,którzy z miłości do Niego zachowywali Torę, odrzucając legalizm i tradycje rabiniczne, (1Jana 5.2-3).
Wierzymy, że Jeszua wstąpił do nieba, gdzie siedzi po prawicy Boga Ojca i wróci na Ziemię, by panować nad Izraelem i wszystkimi narodami z Jerozolimy. W tym czasie w pełni Nowe Przymierze zostanie zrealizowane. 


Kiedy pojawił się judaizm mesjański? 

Judaizm mesjański w rzeczywistości trwa od ponad 2000 lat, licząc od chwili gdy Jeszua wstąpił do Ojca. Jeszua był i jest żydowskiego pochodzenia, wychował się w żydowskim domu i służył dla narodu żydowskiego w Ziemi Izraela. Jego uczniowie byli Żydami. Apostołowie byli Żydami. Pisarze Brit Chadashah (Nowego Przymierza lub Nowego Testament) byli pochodzenia żydowskiego (może z wyjątkiem Łukasza, a w najlepszym przypadku można by przyjąć, że on też był Żydem prozelitą),wiara w Mesjasza była ściśle żydowska. W połowie pierwszego wieku naszej ery, dziesiątki tysięcy Żydów uważała, że Jeszua był Mesjaszem (por. Dz 2:37-42, 4:4, 21:20). 
Jeśli judaizm mesjański był ściśle żydowski na początku, to jak poganie mogli przystąpić do wiary? 
Wolą Najwyższego zawsze było to, by narody pogańskie miały udział w Jego zbawieniu (zob.Iz.42:6 oraz 49:6). Bóg powiedział Abrahamowi, że dzięki niemu wszystkie narody ziemi będą błogosławione (Księga Rodzaju 12:1-3). 
Adonaj powołał naród żydowski w celu, by ten poznał Boga i Zbawiciela, aby był światłością dla reszty świata.  Początkowo Żydzi mesjańscy rozumieli, że wolą Bożą jest, by głosili Dobrą Nowinę tylko do innych Żydów rozproszonych w świecie.
Pod koniec drugiego wieku, jak na ironię, kiedy poganie zaczęli masowo przystępować do wiary w Boga Jahwe, ruch Żydów mesjaniskich z biegiem czasu był zdominowany liczebnie przez wierzących z pogan. Skutkiem tego, pojawiały się osoby z wykształceniem hellenistycznym , które wnosiły filozofię grecką odmienną od żydowskiej teologii, doprowadzając do odstępstwa. 
”Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody, nawet spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą”. Dz.Ap.20,29-30 
Były to czasy bardzo ciężkie dla Judeo-Mesjańskiej Drogi Pańskiej, z jednej strony prześladowania ze strony Rzymu za powstania żydowskie, a z drugiej strony rodzące się podziały wśród wierzących, które były zalążkiem rodzącego się odstępstwa, chrześcijaństwa, które ostatecznie zostało ugruntowane na Soborze w Nicei 20 maja 325 roku, zwołane przez cesarza Konstantyna Wielkiego.To właśnie na Soborze nicejskim, pod przewodnictwem cesarza Konstantyna umocniono rolę Kościoła Chrześcijańskiego, jako nowej zasady jedności imperium, odbyło się to za cenę kompromisu ze strony Kościoła. Biskupi Kościoła przede wszystkim ogłosili Symbole wiary (m.in. krzyż), zmienili obchodzenie Paschy z 14 Nisan (Abib) na Wielkanoc, której obchodzenie ustalono na pierwszą niedzielę po nowiu księżyca (Rosz Chodesz), zamieniono obchodzenie szabatu na niedzielę, jako pamiątkę zmartwychwstania. 
Po podziałach i odstępstwie, które zapowiadał Paweł (zob. Dz.Ap.20,29-30 ), Żydzi mesjańscy byli, także szkalowani i naciskani przez rabinów do porzucenia swojej wiary w Mesjasza Jeszua, trwało to do siódmego wieku. Ponadto dominujące już wtedy chrześcijaństwo wywierało presję na mesjańskich Żydów do porzucenia swojej żydowskości. Dopełnieniem tego wszystkiego w siódmym wieku było pojawienie się islamu. Resztka z resztki przez wieki dotrwała do roku 1800, gdzie na nowo zgodnie z zapowiedziom Pawła ewangelia wróci w pierwotnym kształcie do Izraela, gdy wejdzie pełnia pogan (zob. Rzym.11.25).
Od początku 1800 roku wzrasta liczba Żydów i wierzących z pogan w Mesjasza Jeszuę. Obecny żydowski ruch mesjanistyczny rozkwitł w latach 1960 i 1970. Wierzymy, że może to być częścią zbawienia narodu żydowskiego, które zostało przewidziane w ostatnich dniach (patrz Ozeasza 3:4-5,Powtórzonego Prawa 30:1-5, Rzymian 11:25-27). 

Jak duży jest ruch judeomesjański? 

Chociaż nie istnieją żadne konkretne liczby, szacuje się, że osoby zaangażowane w ruch (także przez tych, na zewnątrz ruchu), że około 40.000 do 50.000 żydowskich wierzących w Mesjasza jest w Stanach Zjednoczonych. W roku 1948, gdy Izrael został przywrócony jako niepodległe państwo, było mniej niż 100 mesjańskich Żydów mieszkających w Izraelu. Obecnie istnieje ponad 6000 Żydów mesjańskich w Izraelu. Obecnie judeomesjańskich wyznawców przybywa w każdym kraju, ale nigdy nie będzie to liczba porównywalna do liczby kościołów. Dlaczego? Ponieważ Jeszua powiedział: „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” Łuk. 18.8. Powie ktoś, jest przecież miliony wierzących. Tak, ale Bóg zawsze miał swoją wierną resztkę, a Jeszua powiedział po czym rozpoznać tą szczególną resztkę: „Tu się okaże wytrwanie świętych, którzy przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa.” Obj.J.14.12

Drogi Bracie i Siostro, czy Ty przestrzegasz przykazań Bożych? (zob.2Moj. 20.)
Czy wszystkich przykazań Tory? (zob. Jak.2.10). 
Czy masz wiarę Jezusa? 
Nie wiarę w Jezusa, lecz wiarę Jezusa!

Bóg Izraela czeka na Twoje zaangażowanie! 

Zapraszamy Cię, byś dołączył/a do nas, poprzez wspólne modlitwy, poznanie i zrozumienie. Poznanie Jhwh i Jego Syna, to życie wieczne (Jana 17,3). Syn Boży  pokazał nam,jak mamy żyć dla naszego Abba w świętości i posłuszeństwie.
("Ja jestem drogą i prawdą, i życiem" - Jana 14.6.)
Dziękujemy wszystkim, którzy stoją z nami w modlitwach. Niech Bóg Izraela, i Mesjasz, którego On posłał, aby Cię zbawić, błogosławi Cię w tej drodze, byś mógł otrzymać koronę życia za wierność, posłuszeństwo i miłość do Jego Przykazań (zob. 1Jana 5.2-3).
Z głębi naszych serc - dziękujmy naszemu Elohim! 


Zredagował - MP


                                                                   

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz