W ankiecie na naszej stronie zadaliśmy pytanie: Kiedy, w jaki dzień umarł Jeszua HaMaszijach? Wasze opinie były bardzo podzielone. Dlatego zacznę od tego, że podziękuję Wam wszystkim za to, że bierzecie udział w naszych ankietach, a szczególnie w odniesieniu do tej ostatniej. Wasz udział w naszych ankietach jest zawsze mile widziany. Drogi Przyjacielu i Przyjaciółko, pozwólcie, że i ja zagłosuję w tej ankiecie i w dodatku podam Wam motywy mojego głosowania.
Zacznijmy od tego, że dzień śmierci, ukrzyżowania Jeszua HaMaszijach jest wielce ważnym i jakże smutnym dniem, dniem boleści, dniem wiary i miłości. Albowiem to te cechy pośród innych wartości życia i charakteru Jeszua HaMaszijach są nam objawione w tym dniu, jak w żadnym innym. Czas Jego śmierci naznacza nam również czas Jego zmartwychwstania. Dlatego radujmy się wielce, że ON zmartwychwstał i w naszej radości uwielbijmy naszego Ojca JHŁH Elohejnu i Jego Syna naszego Adonaj Jeszua HaMaszijach za miłość, jaką On nas obdarzył, za wierność jaką On nam pokazał, za to, że w swoim Synu dał nam drogę do życia i życie wieczne. Hallelujah!
Jego życie, śmierć i zmartwychwstanie są motywem naszej wiary i życia, naszej miłości i samozaparcia. Hallelujah!
Tak więc, żeby objawić Wam moje głosowanie pozwólcie, że najpierw przedstawię Wam moje motywy, a wtedy będziecie wiedzieli dlaczego tak głosuję.
Najpierw krótki Raport:
W dniu wystawienia tego artykułu, takie były rezultaty Waszego głosowania:
84 osób Piątek
10 osób Czwartek
30 osób Środa
08 osób Wtorek
00 osób Nie wiem.
Zacznijmy od tego, że Besora opisuje zmartwychwstałego Jeszua w Jom Riszon (Niedziela) rano, ale nie daje nam to żadnego dowodu na to, że właśnie w tym czasie, tego dnia On zmartwychwstał. Choć z całości kontekstu mogło by to tak wynikać, to jednak, gdy przyjrzymy się głębiej Pismom Brit Chadasza (NT) to zobaczymy nieco inny obraz.
Kluczem do rozwiązania tej zagadki są oczywiście zapiski w Besorze (Ewangelii), ale nie tylko. Zacznijmy od tego, że w Besorze Łukasza 23:54-56 czytamy:
„(54) Był to dzień Przygotowania i zaczynał się już szabat. (55) Towarzyszyły mu kobiety, które przyszły z Nim z Galilei. Zobaczyły grobowiec i jak zostało złożone Jego ciało. (56) Wróciwszy, przygotowały wonności i olejki. Lecz w szabat, zgodnie z przykazaniem, zachowywały spoczynek” Biblia Warszawsko- Praska
Z tego rejestru Besory widzimy, że Mirjam z Magdalii i druga Mirjam przygotowały wonności i olejki do namaszczenia zmarłego Jeszua, ale ponieważ zbliżał się Szabat, bogobojne niewiasty postanowiły powstrzymać się z namaszczaniem Jego ciała aż do czasu po Szabacie.
Teraz dla porównania zobaczmy zapis w Besorze Marka 16:1 gdzie czytamy:
„(1) A gdy już minął szabat, wtedy Maria Magdalena, Maria [matka] Jakuba i Salome kupiły wonności, żeby pójść i namaścić Jeszua.” Biblia Warszawsko- Praska
W tych dwóch zapisach Besory widzimy jakby sprzeczność, albowiem w tym przypadku u Marka owe bogobojne kobiety zakupiły owe wonności po Szabacie.
Zatem kiedy one je kupiły? Czy przed Szabatem tak jak to pisze w Łukaszu, czy po Szabacie tak jak to pisze Marek?
Czyżby rejestr tych wydarzeń był sprzeczny ze sobą?
Otóż nie.
Pierwszy zapis Łukasza mówi nam o tym, że owe niewiasty zakupiły te wonności w Piątek, to znaczy po Szabacie świątecznym. Ponieważ pierwszy dzień Hag Hamca (Święta Przaśników) jest dniem odpoczynku podobnie jak ten cotygodniowy Szabat. Dlatego więc Łukasz donosi, że zakupienie tych wonności nastąpiło przed cotygodniowym Szabatem.
W przypadku rejestru Marka, on też mówi, że to był Piątek, w którym to dniu owe niewiast zakupiły te wonności i przygotowały według obowiązującej Chalachy wraz z olejkami.
Jednym z powodów dlaczego one zaniechały w Piątek namaszczenia zwłok Jeszua jest to, że zbliżał się Szabat
i aby nie być w stanie rytualnej nieczystości, odczekały aż minie Szabat, aby dokonać tego balsamowania zwłok Jeszua.
Gdy więc rankiem dnia pierwszego Jom Riszon, gdy udały się do grobowca, ku ich zdziwieniu zwłok Jeszua HaMaszijach tam nie znalazły. Albowiem nasz Adonaj już nie był pośród zmarłych ale już był pośród żywych! Hallelujah!
Podsumowanie:
Tak więc w obu przypadkach tych rejestrów mamy zapis, że:Jeszua HaMaszijach został ukrzyżowany w Środę przed zachodem słońca, w czasie gdy składano ostatniego Baranka Paschalnego zanim złożono oddanie na codzienną Minchę - ostatnią stałą ofiarę dnia.
Dlatego Łukasz mówi nam o świątecznym Szabacie, który był w Czwartek, a Marek mówi nam o cotygodniowym Szabacie (Sobocie).
W obu przypadkach oboje mówią, że zakupienie i przygotowanie balsamu odbyło się w Piątek.
Tak jak w przypadku Środy tak też w przypadku Piątku, oba te dni są dniami przygotowania. Albowiem oba te dni są przed Szabatami.
Następny dowód, że jest tu mowa o dwóch Szabatach znajdujemy w Besorze Mateusza 28:1
„(1) A kiedy minął szabat, wczesnym rankiem pierwszego dnia tygodnia Maria z Magdali i druga Maria przyszły zobaczyć grób” Biblia Warszawsko- Praska
Słowa „A kiedy minął szabat” nie odnoszą się do pojedynczego Szabatu, ale do liczby mnogiej czyli do Szabatów. I nie zawsze można to znaleźć w dzisiejszych przekładach Biblii. Ale w Stong Corconadce jest to wyraźnie zaznaczone, że chodzi tu o liczbę mnogą szabatu. Czyli powinno być „A kiedy minęły szabaty.....”
Takie same świadectwo jest w aramejskim zapisie Besory, gdzie jest zapisane: „Beramsza din beszabata” co znaczy „w wieczór Szabatu” w sensie zamknięcie Szabatu.
Druga ważna sprawa to, że Jeszua nie zmartwychwstał w Jom Riszon (Niedziele,) ale raczej gdy kończył się Szabat.
Widać to w tłumaczeniu Biblii Gdańskiej, gdzie bardziej dosłownie jest to przetłumaczone: Mat 28:1. Zobaczmy na ten sam tekst:
„(1) A gdy się kończył sabat, i już świtało na pierwszy dzień onego tygodnia, przyszła Maryja Magdalena i druga Maryja, aby grób oglądały.”
To, że świtało nie odnosi się w myśli judaizmu do poranka, ale raczej do rozpoczęcia się następnego dnia, który rozpoczyna się od zachodu słońca.
Widać to również w tłumaczeniu księdza Jakuba Wujka z 1599 roku. Biblii Wydanej przez Oficinę Wydawnicza „Vocatio”, Warszawa. Zobaczmy ten tekst:
„A w wieczór sobotni, który zaświta na dzień pierwszy szabatu, przyszła Maria Magdalena i druga Maria oglądać grób......”
W tych cytatach mamy dwa świadectwa, że owe niewiasty przyszły do grobu, gdy kończył się Szabat i gdy rozpoczynał się Jom Riszon (dzień pierwszy - Niedziela).
Zatem nasz Adon Jeszua HaMaszijach zmartwychwstał, gdy kończył się Szabat. Hallelujah! Szabat jest Jego szczególnym dniem, albowiem ten dzień odnosi się do dzieła stworzenia, czy do znaku przymierza z Izraelem, ale również do Jego zmartwychwstania. Jeszua HaMaszijach sam powiedział, że On - Syn Człowieczy jest Adoan HaSzabat = Panem Szabatu.
Pomyślmy tylko, ilu ludzi uwolnił Jeszua HaMaszijach w dniu Szabatu!?
Jeszcze inny dowód na to, że zmartwychwstanie odbyło się jeszcze podczas Szabatu jest na podstawie Wajikra 23:15, gdzie czytamy o ceremonii pierwocin.„(15) Naliczycie także sobie od dnia pierwszego po sabacie, od dnia, któregoście ofiarowali snop podnoszenia, siedem tygodni zupełnych niech będzie.”
W tekście hebrajskim jest napisane, że odliczenie ma nastąpić po HaSzabat, czyli jest tu mowa po cotygodniowym, Szabacie.
W tym, że dniu po Szabacie (Sobocie), który wypadał podczas Hag Hamoci, czyli w Jom Riszon (Niedzielę) należało przynieść snop pierwocin przed JHŁH.
To właśnie w tym dniu pojawił się Jeszua HaMaszijach przed Ojcem w niebie i zaprezentował MU pierwociny zmartwychwstania ludzi, którzy zmartwychwstali po nim, jak to czytamy w Besorze Mateusza 27:52-53.
Dla poparcia tej prawdy Mędrcy Judaizmu podają w pismach pod nazwa: Menachot 10:3,
że Sadyceusze, którzy kontrolowali Beit HaMikdasz na przekór Faryzeuszom i w bardzo publiczny sposób udawali się na pole, gdy kończył się cotygodniowy Szabat, aby związać snopek jęczmienia i zabierając ze sobą duża grupę ludzi czekali z nimi aż nastąpi zachód słońca czyli zakończenie Szabatu. Po czym 3 razy pytali się głośno czy zakończył sie zachód, gdy otrzymali 3 potwierdzenia od tłumu, wówczas go ścinali, aby go przynieść do Beit HaMikdasz, aby rankiem dokonać potrząsania i kołysania tym snopkiem przed JHŁH. Sadyceusze robili to bardzo publicznie, albowiem według Faryzeuszy, obrzędu tego należało by dokonać po pierwszym dniu Hag Hamaca (Święcie Przaśników). Ponieważ oni kontrolowali to co się działo w Beit HaMikdasz, dlatego czynili to bardzo publicznie, aby wykazać swoją rację i autorytet. Dyskusja, podział opinii i brak zgody w tej kwestii jest do dziś dnia pomiędzy Judaizmem Rabinistycznym a Judaizmem Karaimskim.
Inny dowód na Środę jako dzień ukrzyżowania to astronomiczne obliczenia Nowiu księżyca, które sięgają historycznie aż do tego roku, w którym to Jeszua był ukrzyżowany.
Możemy to zaobserwować biorąc pod uwagę amerykańskich naukowców z Naval Observatory ttp://www.usno.navy.mil/USNO/astronomical-applications
Tak wyglądał Nów Księżyca miesiąca Awiw i 14 Awiw Pesach w roku 28 n.e.
Rok 28 n.e.Poniedziałek. 22 Marzec, południe Przesilenie Wiosenne
Wtorek. 13 Kwiecień., godzina 14:00 Astronomiczny Nów Księżyca
Środa. 14 Kwietnia Widzialny na nieboskłonie Nów Księżyca
Czwartek 15 Kwietnia Pierwszy dzień miesiąca Awiw
Środa 28 Kwietnia 14 Dzień miesiąca Awiw - Pesach
Zatem teoria, że Pierwszy dzień Przaśników wypadł w cotygodniowy Szabat nie może wejść w rachubę.
Tak to w ten sposób wypełniło się to co zapowiedział Jeszua HaMaszijach, że będzie dany ludziom znak z księgi Jonasza, że Syn Człowieczy będzie w grobie 3 dni i trzy noce.
Potwierdzają nam to ewangeliści Łukasz z Markiem, astronomia oraz to jak dokonywano rytuału ścinania snopa na pierwociny według Mędrców Judaizmu.
Zatem Jeszua HaMaszijach umarł w Środę popołudniu i zmartwychwstał w Szabat tuż przed zachodem słońca.
To też nie nakazuje nam, abyśmy obchodzili w tym czasie co roku „Wielką Środę”. Albowiem nasz Ojciec chce, abyśmy rozpoznawali 14 dzień Awiw/Nisan, a nie jakiś dzień tygodnia. A gdy zbieramy się na święte zgromadzenie w ten właśnie Szabat (Sobotę) podczas Hag HaMaca (Święto przaśników) wówczas w czasie, gdy jest czas na stałą modlitwę Minchy uczcijmy ten moment specjalnym uwielbieniem radując się zmartwychwstaniem Jeszua HaMaszijach i nadzieją jaką w Nim mamy.
Mesjański Rabin
Eugeniusz Emet Banak
http://www.wspolnotamesjanska.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=290:-mier-i-zmartwychwstanie&catid=1:latest-news&Itemid=50
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz