KIM JESTEŚMY ?

Moje zdjęcie
Śląsk, Poland
Jesteśmy Wspólnotą tworzącą Resztę Izraela (Hbr שְׁאֵרִית יִשְׂרָאֵל), która zareagowała na poselstwo z Księgi Objawienia Jana 18.1-4.Wspólnotą,której korzeniem jest Izrael, a nie chrześcijaństwo. Nasza wspólnota to przede wszystkim Żydzi mesjańscy oraz wierzący z narodów (pogan). Nasza historia, Żydów mesjańskich ma swoje korzenie w Torze, nauczaniu Mesjasza i jego uczniów. Pierwsi wyznawcy Jezusa to właśnie wspólnota Żydów, uznających Jeszuę (Jezusa) za Mesjasza. Nasza pierwotna społeczność składała się wyłącznie z Żydów mesjanistycznych zwanych wtedy nazarejczykami. Po raz pierwszy nazwano nas chrześcijanami w Antiochii (Dzieje 11:26). To greckie słowo, pochodzące od słowa Хριστός (Chrystus), oznacza ludzi należących do Chrystusa, czyli Mesjasza. Jako wierzący w Jezusa Żydzi nadal zachowywaliśmy przepisy Zakonu (Dzieje 21:26), wszystkie święta nadane przez Boga za pośrednictwem Mojżesza (Dzieje 20:6, 20:16b, 25:8), modliliśmy się w Świątyni (Dzieje 2:46, 3:1, 22:17) i chodziliśmy do synagog (Dzieje 9:20, 13:14-15, 14:1). Można więc rzec, że ta pierwotna wspólnota nie miała nic wspólnego z dzisiejszym chrześcijaństwem. Kontakt: Wspólnota Judaizmu Mesjańskiego

czwartek

DEKALOG

Dziesięć przykazań (w tradycji żydowskiej Dziesięć Oświadczeń עשרת הדיברות, Aseret ha-Dibrot) – zbiór podstawowych nakazów moralnych obowiązujących pierwotnie wyznawców judaizmu, a następnie przejęty przez chrześcijan, który z czasem został zmieniony przez Kościół Katolicki w brew słowom Chrystusa. (Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni Mat. 5.18)


1. Ja będę ci הי, twoim Bogiem, [Ja], który wywiodłem cię z ziemi Micrajim, z domu niewoli.

2. Nie wolno ci mieć innych bogów oprócz Mnie. Nie wolno ci zrobić sobie figury, żadnego wyobrażenia  
    tego, co jest w niebie na górze, ani tego, co jest na ziemi w dole, ani tego, co jest w wodzie poniżej 
    lądu. Nie wolno ci oddawać im pokłonów i nie wolno ci im służyć, bo Ja הי, twój Bóg, jestem Bogiem
    żądającym wyłączności, który [wymierza] karę [za] grzech ojców [buntowniczym] synom do 
   trzeciego i czwartego pokolenia, tym, którzy Mnie nienawidzą, a tym, którzy Mnie kochają i
   przestrzegają Moich przykazań, wyświadczam dobro przez tysiące [pokoleń].

3. Nie wolno ci przysięgać na Imię הי, twojego Boga, nadaremnie, bo Bóg nie wybaczy temu, kto
    przysiągł na Jego Imię nadaremnie. 

4. Przestrzegaj dnia Szabatu (sobota), aby go uświęcać, tak jak   
   Bóg, twój Bóg, nakazał ci [przy Mara, zanim dał wam Torę]. Sześć dni [powszednich] możesz
    pracować i wykonywać wszelkie czynności,
    ale sobota to Szabat dla Boga, twojego Boga. Nie będziesz wykonywał żadnych zakazanych 
    czynności ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój byk, ani 
    twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani konwertyta, który przebywa w twoich bramach - po to, żeby
    odpoczął twój sługa i twoja służąca jak ty. I pamiętaj, że niewolnikiem byłeś w Micrajim, gdy Bóg
    twój Bóg, wywiódł Cię stamtąd silną ręką i wyciągniętym ramieniem, [abyście Mu służyli]. Dlatego  
    Bóg, twój Bóg nakazał ci, żebyś zachowywał Szabat. 

5. Szanuj twojego ojca i twoją matkę, tak jak   
    Bóg, twój Bóg, nakazał ci [przy Mara], żebyś długo żył i żeby ci się wiodło na ziemi, którą Bóg, twój
    Bóg, daje tobie. 

6. Nie wolno ci mordować. 

7. i nie wolno ci cudzołożyć,

8. i nie wolno ci porywać [człowieka],

9. i nie wolno ci świadczyć nadaremnie przeciwko twojemu bliźniemu, 

10. i nie wolno ci pożądać żony twojego bliźniego, nie wolno ci pożądać domu twojego bliźniego, jego 
     pola i jego sługi, i jego służącej, i jego byka, i jego osła ani niczego, co należy do twojego bliźniego.

Dekalog wg
Dewarim 5, 6-18
TORA PARDES LAUDER REDAKCJA RABIN SACHA PECARIC

KATOLICKA WERSJA
publikowana w katechizmie kardynała Gasparriego.

Jam jest Pan Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.
  1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
  2. Nie będziesz wzywał imienia Boga twego nadaremno.
  3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
  4. Czcij ojca swego i matkę swoją.
  5. Nie zabijaj.
  6. Nie cudzołóż.
  7. Nie kradnij.
  8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
  9. Nie pożądaj żony bliźniego swego.
  10. Ani żadnej rzeczy, która jego (bliźniego) jest.
Zastanówmy się przez chwilę jaki święcimy Dekalog. Czy ten, który znajdujemy w Biblii w Księdze Wyjścia, zwanej także II Księgą Mojżeszową? A może Dziesięć Przykazań, które znamy z Katechizmu?
Nieposłuszeństwo skierowało szlachetne władze umysłu i serca na inne tory. Miejsce miłości zajęło samolubstwo. Złamanie Prawa Bożego przyniosło nieszczęścia i śmierć. Przestępstwo tak osłabiło naturę człowieka, iż nie był on zdolny o własnych siłach przeciwstawić się złu. Stał się jego więźniem i byłoby tak na wieki, gdyby Bóg nie interweniował zsyłając Zbawiciela.
Jeszua Ha Maszijach (Jezus Chrystus) żyjąc na tej ziemi nigdy nie naruszył żadnego z Przykazań Bożych. To On był przecież Prawodawcą! W 10. rozdziale I Listu do Koryntian apostoł Paweł stwierdza, że to Chrystus w czasach Starego Testamentu prowadził swój wybrany lud z Egiptu do Kanaanu. To On Jeszua (Jezus) powiedział; "Zaprawdę bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie," Czy dzisiaj gdyby Jeszua (Jezus) stanął przed duchownymi czy nie padły by z Jego ust te same słowa co kiedyś? „Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz: »Lud ten czci Mnie wargami, lecz sercem swym jest daleko ode Mnie. Ale czci mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi«” (Mt 15,1-9)

Jeżeli pozwolisz Bożej miłości zamieszkać w swoim sercu, będziesz czcić rodziców; ta miłość powstrzyma cię od zabójstwa, cudzołóstwa i kradzieży. Doświadczysz przemiany swoich myśli, zmieni się też twoje słownictwo i zachowanie. Coś dobrego stanie się w tobie i z tobą. Miłość Boża nie pozwoli ci źle myśleć i mówić o twoim bliźnim ani też zazdrośnie i pożądliwie spoglądać na to wszystko, co stanowi własność drugiej osoby. Przeciwnie, zaczniesz poszukiwać możliwości czynienia dobrze. Życzliwość wobec drugiego człowieka zajmie miejsce obojętności, nietolerancji i gniewu. Ta miłość nie tylko kształtuje właściwy stosunek do bliźniego, ale także do naszego Pana i Zbawiciela. Jemu przecież zawdzięczamy zbawienie oraz wszelkie błogosławieństwa. Jak odwzajemnić miłość do Niego?
Sam Pan daje nam odpowiedź: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania” (J 14,15).
"Na tym bowiem polega miłość ku Bogu, że się przestrzega przykazań jego, a przykazania jego nie są uciążliwe." 1Jana 5.3

Przyjacielu oba dekalogi wypisane powyżej noszą miano „Dziesięciu Przykazań Bożych”, ale tylko jeden z nich jest prawdziwy. Autorem tylko jednego z nich jest Bóg. Przyjacielu, być może nigdy przedtem nie miałeś sposobności poznania prawdziwego Prawa Bożego, ale teraz już je znasz. Czy zechciałbyś postawić Boga na należnym Mu, pierwszym miejscu w swoim życiu? On jest naszym Stwórcą i Zbawicielem. Nasz Pan oddał swoje życie na krzyżu Golgoty, by każdy, kto Go umiłował, kto w Niego uwierzył, nie zginął, ale miał życie wieczne. Wszyscy, którzy Go miłują z całego serca, z całej siły i z całej myśli swojej,będą okazywać Mu miłość tak jak powiedział: "Jeżeli mnie miłujecie, będziecie zachowywać przykazania moje."

Bóg wzywa do posłuszeństwa i miłości względem siebie.
Decyzja Przyjacielu należy do Ciebie.


Niech słodki powiew Ruach spocznie nad Tobą i nad całym domem Twoim.
Szalom!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz