„(1) A jeśliby ofiara spokojna była ofiarą jego, a byłaby z rogatego bydła, ofiarować będzie samca, albo samicę; zupełnie ofiarować je będzie przed obliczem Jahłe.” B.G
W większości wyznań Chrześcijańskich ten temat jest raczej mało znany, ponieważ w tych sferach uznaje się, że ofiara Jeszua HaMaszijach zastąpiła wszystkie ofiary, które były składane w Beit HaMigdasz (Świątyni). Teologia, która mówi, że nasz Ojciec miłował te oddania, i że były Mu miłą wonią jest ciężko zwalczana przez teologów Chrześcijańskich. Błędnie rozumie się słowa proroków, które nasz Abba wypowiedział w stosunku do Izraela, gdy opuścił drogę przymierza, a przy tym trwał przy składaniu oddań w Beit HaMigdasz. To prawda, że oddania te zaprzestano z woli Ojca, ponieważ nie mogły doprowadzić do doskonałości wierzącego człowieka.
Skoro więc uznajemy, że nasz Adonaj Jeszua wypełnił te oddania (ofiary) to może ciekawym powinno być dla nas w jaki sposób je wypełnił. Być może wówczas lepiej zrozumiemy znaczenie Jego oddania i pojmiemy jaką doskonałość chce uczynić w nas Ojciec. Albowiem mamy takie świadectwo w naszej parszy w Brit Chadasza (Nowe Przymierze) w Liście do Hebrajczyków 10:1
„(1) Albowiem zakon, zawierając w sobie tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może w żadnym razie przez te same ofiary, nieprzerwanie składane rok w rok, przywieść do doskonałości tych, którzy z nimi przychodzą.” B.W
Słowo „Szelamim” pochodzi od słowa szalom (pokój) w sensie pokoju, który ma formę całości. Przytoczę dla przykładu myśl Rambana, który pisze: „ oddanie pokojowe nie odnosi się do oddania za grzechy jako odkupienia, ale oddanie to niesie ze sobą poselstwo jedności i tęsknoty za doskonałością”.
Przyjacielu i przyjaciółko, czy masz tęsknotę za doskonałością?
Szelamim była ofiarą wskazującą na pokój pomiędzy naszym Ojcem, kohanim, a tymi którzy ją przynosili. To pokojowe oddanie było oddaniem dobrowolnym. Każdy z ludu mógł go przynieść. Pokarm dla Elohim w tym oddaniu jest scharakteryzowany jako miła woń. W Wajikra 3:15-16 czytamy:
„(15) obie nerki wraz z tłuszczem, który je okrywa, który sięga do lędźwi, a także płat tłuszczu, który jest na wątrobie - przy nerkach go oddzieli. (16) Potem kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu, jako pokarm spalany, miłą woń <dla JHŁH>. Cały tłuszcz będzie dla JHŁH!” B.T
Obie nerki i tłuszcz, o których tu czytamy reprezentowały duchowe wnętrze człowieka. Niejednokrotnie w Biblii organy ludzkie są użyte symbolicznie, aby wykazać jakie naprawdę jest duchowe wnętrze człowieka. Zobacz: Miszlej 23:16 (Przypowieści)
„(16) i moje nerki się weselą, gdy twoje wargi mówią, co prawe.” B.W
Tłuszcz zwierzęcia miał symbolizować dobrobyt człowieka. Zobacz Bereszit 41:25....(I Moj).?
Wnętrza(wnętrzności) wskazywały, że zarówno duchowe wnętrze człowieka jak i jego dobrobyt były zależne od Jahłe Elohejnu i oddane dla Niego. Krew ofiary, którą kohen pokropił ołtarz zawsze była symbolem życia. Tak więc i teraz krew ofiary (choć w zastępstwie danej osoby) była symbolem przez wiarę, że życie zostało złożone za życie danej osoby, dana osoba mogła cieszyć się życiem.
Dlatego właśnie oddanie było fizycznym znakiem duchowej rzeczywistości: pokoju, harmonii i jedności pomiędzy Bogiem, kohanim i osobą, która go składała. Oddanie pokojowe miało też rożne odmiany, z których należy wymienić dla przykładu: oddanie dziękczynne, dobrowolne i na Pesach. Inaczej mówiąc ten, kto brał udział w spożywaniu oddania miał dział przy stole /ołtarzu JHŁH. Tak też było w przypadku oddania na Pesach.
Szaul (Paweł) w liście do wspólnoty mesjańskiej w Rzymie 5:1 pisze, że nasz Adonaj Jeszua HaMaszijach dzięki Jego oddaniu stał się naszym pokojem.
„(1) Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Adonaj naszego, Jeszua HaMaszijach,” B.W
Ofiara na Pesach nie była ofiarą za grzech, ale należała do kategorii oddania pokojowego.
Dlatego niektóre przekłady nazywają to oddanie jako: Oddanie Pokojowe, Biesiadne bądź Współuczestnictwa. To, że teolodzy chrześcijańscy nie są jednomyślni jaka jest poprawna nazwa tego oddania daje tylko świadectwo temu, że ich znajomość tematu była bardzo powierzchowna. Niemniej wszystkie te określenia są trafne, gdy chodzi o znaczenie tego oddania. Dla ciekawości podam, że dla oddania pokojowego „Szelamim” w tłumaczeniu na język grecki w Septuagincie użyto greckie słowo „soterion”, które znaczy „zbawienie”, a w reszcie Tanachu można też znaleźć takie tłumaczenie „teleios eirenikos” co znaczy „perfekt, całkowity pokój” Zatem dla tych hebrajskich tłumaczy Septuaginty znaczenie tej ofiary miało związek ze zbawieniem albowiem oddanie to było też celebracją zbawienia.
Tak więc pomimo, że oddanie Jeszua HaMaszijach na Pesach nie było typową ofiarą za grzechy, to jednak ofiara ta była również ofiarą zbawczą, albowiem jej skutkiem dla wierzącej osoby stało się pojednanie z Bogiem. Pojednanie, takie musiało nastąpić ponieważ grzech Adama spowodował dla jego potomków i całej ludzkości utratę pokoju i jedności ze Stwórcą . Dzięki oddaniu jakie wykonał dla nas Jeszua HaMaszijach mamy teraz dostęp do ołtarza, z którego czerpiemy pokojowy pokarm, jeśli jesteśmy w jedności z Nim. Hebrajczyków 13:10
„(10) Mamy ołtarz, z którego nie mają prawa jeść ci, którzy służą przybytkowi.” B.W
Jeszua HaMaszijach również powiedział o swoim dziele, że będzie ono miało na nas wpływ pokojowy. Besora Johanana 14:27
„27) Pokój zostawiam wam, mój pokój daję wam; nie jak świat daje, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze i niech się nie lęka.” B.W
Pokój jaki pozostawił Jeszua HaMaszijach jest tym pokojem, który wynika z naszego pojednania z JHŁH Elohejnu. Dalej w kontynuacji tych słów Jeszua dodaje ciekawy element w swej wypowiedzi, który ściśle wiąże się z radością jaka wypływała ze spożywania oddania pokojowego, które było składane w Beit HaMigdasz (Świątyni). Besora Johanana 14:28-31
„(28) Słyszeliście, że powiedziałem wam: Odchodzę i przychodzę do was. Gdybyście mnie miłowali, to byście się radowali, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest niż Ja. (29) Teraz powiedziałem wam, zanim się to stanie, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. (30) Już wiele nie będę mówił z wami, nadchodzi bowiem władca świata, ale nie ma on nic do mnie; (31) lecz świat musi poznać, że miłuję Ojca i że tak czynię, jak mi polecił Ojciec.” B.W
Nasza radość nie jest tylko naszą radością, albowiem radość jest również u Ojca i u Syna- dzięki oddaniu Jeszua HaMaszijach jest pokój pomiędzy Bogiem, naszym Arcykapłanem a ludźmi, którzy uwierzą.
Pokój i pojednanie wynikające z ofiary Jeszua może być zabrane tym, którzy trwają w grzechu. Poucza nas o tym również Jaakow (Jakub) w swoim liście 1:12-16
„(12) Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują. (13) Niechaj nikt, gdy wystawiony jest na pokusę, nie mówi: Przez Boga jestem kuszony; Bóg bowiem nie jest podatny na pokusy ani sam nikogo nie kusi. (14) Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą; (15) potem, gdy pożądliwość pocznie, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć. (16) Nie błądźcie, umiłowani bracia moi.” B.W
Grzech pomimo naszego pojednania przez ofiarę Jeszua HaMaszijach nadal rodzi śmierć. Śmierć dla tych, którzy się nie upamiętają z życia w bezprawiu, które jest grzechem.
W naszej parszy w Brit Chadasza (Nowe Przymierze) czytamy w liście do Hebrajczyków 10:14 - 18
„(14) Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni. (15) Poświadcza nam to również Ruach HaKodesz (Duch Święty); powiedziawszy bowiem: (16) Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi JHŁH: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je, (17) dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej. (18) Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech.”B.W
Ci, którzy są uświęceni czyli, którzy zachowują Prawa Boże (Torę), ci dzięki tej ofierze za grzechy stają się doskonałymi. Ci już nie potrzebują ofiary za grzechy. Autor w liście do Hebrajczyków nieco dalej w tym samym rozdziale dodaje to, co wcześniej powiedziałem, że jeśli trwamy w łamaniu Tory, czyli w łamaniu Prawa czyli w grzechu to wówczas:
„(26) Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy, (27) lecz tylko straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawi przeciwników. (28) Kto łamie zakon Mojżesza, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków; (29) o ileż sroższej kary, sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski! (30) Znamy przecież tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę; oraz: JHŁH sądzić będzie lud swój. (31) Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego.”B.W
Przyjacielu i przyjaciółko, skorzystaj więc z tego zaproszenia, aby mieć pokój i jedność z naszym Ojcem, skorzystaj z tego, aby grzechy twoje zostały zmazane drogocenna krwią Jeszua HaMaszijach i upamietaj się od życia w sprzeczności z Torą – Bożym Prawem. A będziesz mieć pokój i doskonałość z Bogiem, albowiem Jeszua HaMaszijach jest naszym pokojem i swoją ofiarą uczyni cię doskonałym /doskonałą.
Szalom Alehem – Pokój Wam.
Eugeniusz Emet Banak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz